Por suposto que compartimos a idea de que o sector agrario debe ser máis competitivo no marco dun desenvolvemento sostible, colmando as aspiracións sociais e garantindo unha produción san, de calidade e que respecte o medio ambiente, tal como manifesta a Comisión na proposta da reforma da PAC. Con moita máis convicción os agricultores e gandeiros galegos que sempre nos mantivemos preto dunha agricultura biolóxica. Pero, ¿realmente a Comisión propón medidas realistas que contribúan á competitividade do sector e satisfagan as necesidades dos consumidores?. En primeiro lugar, ¿como pode ser competitivo un sector económico que cada pouco tempo cambia o marco legal?. A Comisión debe ser consciente que para traballar en favor dunha maior competitividade e responder ás esixencias da sociedade, os produtores e as cooperativas deben contar con unha estabilidade legal que permita unha programación da actividade e unha seguridade nos seus investimentos.
A Comisión non adopta na proposta medidas favorables á competitividade máis aló do que é unha simple apertura total de mercados e o desmantelamento dos apoios ós produtores. É dicir, para o que aguante o libre mercado será competitivo e os demais deberán abandonar a actividade agrario e/ou gandeira.
A eliminación dos mecanismos de intervención, a eliminación das cotas lácteas no 2015 e a desregularización xeral que propón a Comisión acentuarán os problemas de volatilidade dos prezos e inseguridade dos investimentos agrarios, dos gandeiros e das cooperativas. Si eliminamos a cero a maioría dos mecanismos de intervención sen prever alternativamente outros mecanismos de xestión de crises de mercado, ímonos atopar con que situacións coma a actual sen cereais en stocks serán habituais noutras materias primas agrarias e na especulación das turbulencias dos mercados estará o único negocio que nunca será agrario nin para os agricultores. De feito, esta tendencia a eliminar a intervención en Europa é un dos principais motivos por que non existan reserva de cereais para a alimentación animal que tanto afecta a nosa gandería. A reforma nos sinala que os galegos debemos afrontar a desaparición das cotas lácteas no 2015, despois dos enormes investimentos feitos. Tamén nos indica que ou implantamos rapidamente unha cultura do acordo e do pacto sectorial que nos permita autoregularnos e ordenar o sector leiteiro en Galicia e España, ou senón comezaremos lentamente a desaparecer, tanto os produtores coma a nosa industria transformadora baixo o dominio doutros máis fortes e organizados.
¿Como lle fai fronte a proposta da Comisión a un sector produtor moi atomizado, mal dimensionado e con grande debilidade nas relacións comerciais?. Apenas quedan medidas na PAC para corrixir este enorme desequilibrio comercial. ¿Que propón a nova PAC para facerlle fronte a unha gran concentración dos principais inputs (adubos, carburantes,..) dun lado, e a gran distribución alimentaria doutro?. Que saibamos, nada.
Por outra banda, a posibilidade de facer un pago horizontal igual para todas as hectáreas é un paso claro e definitivo para converter a PAC nunha política medioambiental e totalmente afastada da produtividade agraria e gandeira. Por iso, a inclusión dos novos retos que a reforma propón para a PAC serán financiados mediante a modulación (redución) das axudas actuais, polo que é un xeito directo de reducir as axudas ó agro, eliminando a viabilidade de moitas explotacións. Que despois ninguén se sorprenda que o abandono da actividade agraria e do campo non para de medrar en Galicia.
Dende AGACA consideramos que a Comisión debe propoñer medidas que permitan ó sector produtor organizarse para poder facer fronte ás flutuacións dos mercados e amortiguar as situacións de inestabilidade. AGACA sempre apostou e aposta por un impulso e apoio á estruturación da oferta que anteriormente se facía mediante as Agrupacións de Produtores Agrarios (APAs), constituídas principalmente en cooperativas e que deberían xogar un papel fundamental nos diferentes sectores. Terían como finalidade regular as producións en cantidade e calidade para facerlle fronte ás crises de mercado, reequilibrar a relación cos provedores e clientes e establecer estratexias de mercado que permitan os socios a rendibilidade das súas producións vía o mercado. Toda decisión que vaia por este camiño será apoiada polas cooperativas. Soamente con incentivos as cooperativas agrarias poderán asegurar a viabilidade do negocio agrario e o axeitado abastecemento de materias primas nun mercado globalizado.
Higinio Mougán Bouzón
No hay comentarios:
Publicar un comentario